Ik moet zeggen dat ik me redelijk goed voel, maar de morfine loopt m’n lijf nog in. Dus een goed beeld van de pijn etc heb ik nog niet. Over 3 dagen gaat de pomp eraf, dus dan gaan we kijken hoe dat gaat.
De operatie is goed gegaan. En het ging zo goed, dat ik gelijk weer naar de verpleegafdeling mocht. Zo zie je, men bereid je voor op het ene, en er gebeurd het andere! Men is erg te spreken over hoe het gegaan is. Ook qua wonden! Al is dat voor mij nog even wennen. Gisteren is Daniël geweest, en hebben we samen naar de stoma gekeken. En het is wel confronterend, maar dat heeft ook tijd nodig.
Ik heb een ruggenprik gekregen, die er dus 3 dagen in blijft. Dat is wel fijn, want zo voel ik de pijn van de wond niet, én ik heb geen EDS pijn in mijn rug. Das wel lekker! Het enige wat écht pijn doet, is mijn schouder. Tijdens OK is rechts er volledig uit geweest, en op dit moment heb ik daar he meeste last van.
Wel heb ik 2 mensen op de kamer, waar ik niets over mag zeggen dan alleen maar : ZUCHT!!! Maar goed, je hebt mensen en je hebt fietsbellen.
Ken je dat geweldige gevoel?
Dat je in bed gaat liggen,
meteen in slaap valt,
de hele nacht door slaapt
en uitgerust vol nieuwe
energie wakker wordt?NEE, IK OOK NIET
Dit was het weer! Ik hoop dat het zo goed blijft gaan als nu.
Bye bye