Wat een week zeg!!! Met het tempo zoals het nu ging… een achtbaan is er nog langzaam bij. En we zijn er nog niet! Daniël is gelukkig thuis, en met hem gaat het redelijk goed. Hij moet zichzelf wel in acht nemen, want hij is nog wat slapjes. Maar een blindedarmontsteking krijgt hij nooit meer. Dat is één ding wat zeker is.

Gisteren was hij rond 11:30 uur thuis, maar ik was toen al weg. Dus vanaf maandag hebben we elkaar niet meer gezien. Maar het kon niet anders, dus je MOET je dan aanpassen aan de situatie zoals die is. Hoe rot het ook is.

En we hebben gemerkt dat het eigenlijk best goed ging, al was het zo niet gepland. Waar we ook veel kracht uit halen…. alle lieve mensen om ons heen! Met passen en meten hebben we ons netwerk optimaal gebruikt, en dat zal de komende tijd nog zo blijven. We merken allebei dat we hier veel positieve energie van krijgen. En daarom kunnen we ook door.

De ontslagdag van Daan, was tevens mijn dag van opname. De komende 2 weken ben ik inwoner van het ErasmusMC. Het verliep allemaal volgens plan. Eerst langs de opnamebalie, door naar de apotheek, toen naar de afdeling, en dan de gesprekken met artsen en co-assistentes en studenten. Er komt dan best veel op je af, maar het zijn dingen die je weet. Er kwam niet veel nieuwe info bij.

En hoe mijn dag er dus vandaag uit gaat zien…. om 09:00uur moet ik richting de anesthesie, en krijg ik een infuus. Wat wel nieuw is…. ik krijg naast de narcose óók een ruggenprik. Dit is ipv de morfinepomp!!!! Men kan middels de ruggenprik morfine en anti-biotica toedienen, gericht op het operatiegebied. Dus niet dat de morfine door je hele lijf stroomt, maar alleen op de plek waar de pijn zit. Ik vind dit een hele fijne gedachte. Al is het zetten van zo’n prik echt even op je kiezen bijten. Maar ik heb geen kiezen meer, dus word het moeilijk bijten.

Om 09:33 uur start de operatie! Jaaa, zeker die 3 minuten… heel belangrijk. 🙂 Na de OK ga ik naar de PACU en moet 1 nacht daar blijven. Het is een soort IC. En gelukkig ziet Daniël het zitten om naar mij toe te komen. Daar ben ik dankbaar voor. Na de PACU, ga ik weer terug naar 8 noord, kamer 91. En ik las in de zorgmap, dat ik dus 2 weken moet blijven. Dus als Daan goed hersteld, hoef ik niet naar het zorghotel. Maar dat is op de zaak vooruit lopen.

Dit is voor nu voorlopig, de laatste app. Want mijn 3 mannelijke medebewoners, hebben ervaring. En als ik het zo bekijk, is het niet een plakje keek operatie! Maar dat wisten we al!

Soms moet je vergeten wat je voelt, en onthouden wat je waard bent!

Ik laat snel weer van me horen!!!